Travelling with a laptop - films that inspire, motivate and please

I've added watching movies to my list of productive summer activites. Earlier I've stated that my last summer vacation was better. I've quickly came to the conclusion that I said that last summer. With the desire to learn from one's mistakes, despite my creative rut which really starts to piss me off, everyday I try to do things I didn't have time/will durring the school year, but I did have them on my ambitious "If I had the time..." list. For the most part when I had the time (and let's be honest here there's a lot of spare time durring junior highschool) I usually wasted it on wandering through Instagram or meditation. That's how my day looked.
I got into watching movies and tv shows durring this summer, and I spent the whole year going to cinema very frequently. Movies that I remember the most are: "Our Little Sister" by Hirokazu Koreeda, "Chronic" by Michel Franco and "Respire" by Melanie Laurent. Every time the plot was based on interpersonal relations. I highly recommend it!
Just like with books I tend to encounter movies that really stay in my mind, and that make things easy and simple. Enjoy:

Do mojej wakacyjnej listy czynności proproduktywnych dołączyłam oglądanie filmów. Niedawno powiedziałam, że zeszłoroczne wakacje były lepsze. Dosyć szybko słowa sprostowano, bo przypomniano mi, że w zeszłym roku mówiłam dokładnie to samo. Chcąc uczyć się na błędach, mimo twórczej niemocy, która ostatnio dosyć mocno daje mi się we znaki, codziennie staram się robić rzeczy, na które w roku szkolnym nie miałam czasu/siły, ale które miałam w swych bardzo ambitnych planach "gdybym miała teraz wolny czas, to..." Najczęściej mając ten wolny czas (bo nie oszukujmy się, w gimnazjum jest go naprawdę dużo) ograniczałam się jedynie do przeglądania instagrama, albo snucia przeróżnych rozmyślań. I tak mijały godziny.

W oglądanie filmów i seriali na dobre wkręciłam się w te wakacje, a przez cały rok dosyć często chodziłam do kina. Najbardziej w pamięci utkwiły mi filmy: "Nasza młodsza siostra" Hirokazu Koreedy, "Opiekun" Michela Franco i "Oddychaj" Melanie Laurent. We wszystkich przypadkach fabuła opiera się na relacjach międzyludzkich. Polecam obejrzeć! 

Podobnie jak w przypadku książek, czasem trafia się na filmy, które na długo pozostają w pamięci, dzięki którym wszystko wydaje się możliwe i prostsze. Zapraszam do obejrzenia:

Home decor inspirations

Since my room got flooded, I've been counting the days to its metamorphosis. After I've moved in, its theme was Africa. The masks, the palm trees and the wood were a big part of it. As the time went by I got bored, deers replaced elephants, and yellow and orange got replaced by white and grey, which are by the way, a great background to most of the motives. Because I am so much in love in the bohemian and the oriental styles, this time I will try to go in that direction. I have a lot of indian lanterns, oriental fabrics, statues and decoration which are only waiting to get out of the closet. I'm quite sure that most of the money I'll make in the future will not go to the clothes or cosmetics department (which I'm not atracted to) but to the furniture and decoration department. It's rather unquestionable... The space that we live in and things that surround us have enormous impact on our frame of mind. If I had the resources, I would change up the room now and then, no matter how I feel. If you know any interesting home accessories stores/sites, be sure to let me know!Down there a few motives that really appealed to me and are a postive inspiration for redecorating my room. I'm a huge fan of the color white, which is the base of the interior, colorful accessories and plants covering any space possible.

Po tym jak zalało mi pokój z niecierpliwością odliczam dni do jego metamorfozy. Zaraz po tym jak przeprowadziłam się do nowego domu jego motywem przewodnim była Afryka. Maski, palmy i drewno stanowiły jego znaczną część. Z czasem wystrój mi się znudził,  miejsce słoni zajęły jelenie, a żółci i pomarańczy - szarość i biel, które zresztą stanowią dobry podkład do większości aranżacji. 

Ponieważ jestem bezpowrotnie zakochana w stylu bohemian i oriencie, tym razem będę próbowała nawiązać do tych motywów. Mam dużo indyjskich lampionów, orientalnych tekstyliów, posągów i dekoracji, które tylko czekały na wyjście z szafy. Wiem, że w przyszłości swoje pieniądze zamiast na ubrania czy kosmetyki (których zresztą nie używam) najprawdopodobniej przepuszczę na meble i dekoracje. W sumie to raczej pewne... To w jakiej przestrzeni żyjemy, i to jakie przedmioty nas otaczają ma ogromny wpływ na nasze samopoczucie. Gdybym miała taką możliwość najchętniej co chwilę zmieniałabym coś w pokoju, w zależności od nastroju.  Jeśli znacie jakieś ciekawe sklepy/strony z dodatkami do wnętrz, koniecznie dajcie znać! 

Poniżej aranżacje, które ogromnie przypadły mi do gustu i którymi może się zainspiruję dekorując swój pokój. Jestem fanką bieli stanowiącej bazę wnętrza, kolorowych dodatków i mnóstwa roślin zdobiących każdą wolną przestrzeń. 

To Hills and Woods

Thanks to the magic of persuasion (in other words: torturę) and my personal charm I've managed to convince my dad to spend our holiday in the mountains. The trip was not long, it lasted only three days, but it was enough to come back home with a pain in my legs and feet. The plan was simple: the first day was for a smaller peak and the second day for something more ambitious. Of course it was not meant to be. After our arrival we spent three hours looking for a place to stay because as we learned - our reservation was cancelled and there was no vacancy in the hotel.

When we finally found the hotel it was already after 5 PM so I could only dream about "gaining peaks". I was left with Gubalowka. I snapped a little. I don't really know what I was expecting from Zakopane (I was there earlier only on Kropowki which are the quintessence of every polack's mountain holiday so I stay away from them). On Gubalowka there were so many stalls it looked like the poorman's version of Krupowki. That day, like everyday there, I was reading "Annapurna: A Woman's Place" by Arlene Blum. Girl power, mountains, fighting your issues and passion - a few words that capture the feel of the book. I highly suggest checking it out!

The next day we went to see Morskie Oko (Sea Eye), and we turned halfway in the direction of the Valley of Five Lakes. I was glad that I won't get to see a bunch of tourists who want to take a picture and then go back to Krupowki. We walked there for a few hours thanks to the directions that are unreadable to anyone who is not "with it" so we though that the only way there is the black track. The way there was harsh but, boy what a view! The feeling up there was incredible - the hospice was crouded with mountain lovers and aficionados but also with parents and their kids who want to spend an active holiday. After taking the view in, a nice man showed us a more comfortable and more picturesque way. On the third day we went to Cracow where we spent a while looking at the beautiful tenement houses and strolling through the old town. The trip was great. Three days was enough for me to fall in love with mountains.

Money, our master

While filing papers for the dyplomatic class I was aware that you don't have to have a lot of points to get there, but nonetheless, being blinded by my idealized idea for life, I've decided to go there. After a couple of weeks, when I saw the minimum number of points that will get you there and the list of students who got there (today to be exact) my inner ambition got to me. The thought of being able to get into any class with ease, succesfully has gotten rid of any joy I had from being in a class that perfectly coincides with my interests and my likes. However, somewhere down in my subconcious I think about that medical class. I don't know if I could be a good doctor but probably not. I know that you can just memorise most of the biology. The vision of three years in highschool, five years in college and the constant updates of your knowledge, lead me to the better (at least for me) path.
Maybe, by being a doctor, pulling through all those years, studying things I don't really find that interesting (let's be honest: Breaking Bad doesn't count) I would have money and a stable job (although nothing's sure in this country), but I think I wouldn't be truly happy. Happiness is not based on money, even though most of us think that way. We're in this race in who's the best but we are too afraid to acknowledge in what we are the best and what line of work is the best in making us happy and fulfilled.

To this day all my decisions in chosing my fields of study were changing with the speed of light, but one thing's for sure - all of them were somehow connected to the humanistic studies and to the arts. I hope that by being good in what I do and loving it, I would be more succesful than doing the most prestigious (?) work of our times.

Pieniądz nasz pan

Składając papiery do klasy dyplomatycznej miałam świadomość tego, że nie słynie ona z wysokiego progu, ale mimo to, zaślepiona swoim wyidealizowanym pomysłem na życie zdecydowałam się, że to właśnie do niej pójdę. Nie minęło parę tygodni, gdy zobaczyłam progi punktowe i listy przyjętych (dokładnie dziś) moja wewnętrzna ambicja nie dała mi spokoju. Świadomość tego, że bez problemu dostałabym się do każdej z klas coraz bardziej odbierała radość i przyjemność z tego, że przecież idę do klasy, która najbardziej pokrywa się z moimi zainteresowaniami i upodobaniami. Jednak gdzieś w podświadomości coraz bardziej wahałam się odnośnie klasy medycznej. Nie wiem jakim byłabym lekarzem, obawiam się, że dosyć marnym. Wiadomo, biologię można wykuć. Jednak wizja trzech lat nauki w liceum, pięciu lat na studiach, potem specjalizacja, a na końcu jeszcze obowiązek ciągłego dokształcania się dosyć szybko naprowadziły mnie na właściwe (dla mnie) tory. 

I być może, będąc lekarzem, wytrzymując te wszystkie lata kształcąc się w kierunku, który kompletnie mnie nie pociąga (umówmy się, Breaking Bad się nie liczy) miałabym pieniądze, stabilną pracę (choć w tym kraju i to nie jest do końca pewne), ale podejrzewam, że tak naprawdę nie byłabym szczęśliwa. Definicją szczęścia nie są pieniądze, którymi większość z nas się kieruje, i które uważa się za synonim szczęścia. Prześcigamy się w byciu najlepszym, ale boimy przyznać się przed samym sobą w czym tak naprawdę jesteśmy dobrzy i wykonując jaki zawód szczerze będziemy szczęśliwi i spełnieni.

Do tej pory moje decyzje odnośnie kierunków studiów zmieniały się z prędkością światła, jednak jedno jest pewne - wszystkie były związane z naukami humanistycznymi i sztuką. Mam nadzieję, że będąc dobrą w tym co robię, i kochając to odniosę większy sukces, niż pracując w najbardziej prestiżowym (?) w obecnych czasach zawodzie.

pic - pinterest

About coexistence or what to do to be a better human being

I am not really sure what makes me write this post. Probably some incidents, that took place in the not too distant past but also the desire to prevent others. Behaviour and the ways of interaction are very important and close to us. Nobody's perfect from the get-go, so you need to work on yourself and try to develop. Maybe it's not very obvious but despite the fact that we take in a lot from our homes, the outside world plays the biggest part in shaping our personality.

Do końca nie wiem co kieruje mną pisząc ten post. Zapewne kilka zdarzeń, które miały miejsce w niedalekiej przeszłości, ale i przede wszystkim chęć zapobiegnięcia następnym. Zachowanie i sposób postępowania jest dla nas czymś bliskim.i ważnym. Nikt nie jest od razu ideałem, dlatego trzeba nad sobą pracować i starać się rozwijać. Wbrew pozorom dużo wynosi się z domu, ale to środowisko zewnętrzne odgrywa rolę manipulanta, i to ono w bardzo dużym stopniu wpływa na ukształtowanie się osobowości.

The analysis of one's behaviour

Analiza swojego zachowania

What I do when I don't do anything?

The day has finally come – the end of the school year. I have been waiting for so long. After the first grade, all this charm and euphoria were gone, and since that time I have been looking forward to getting away from all of mine make-believe friends as well as from the constant pressure of being the best. We create this pressure all by ourselves but of course I got to that just now. Better late than never! I filed the papers to the diplomatic class and to the social/law class. I was so sure that I want to get to the diplomatic class but now I don't really now (+ I'm not sure if I'll get in).

Every year I say that summer vacation is a very productive time, that I will use it in the best way and as for usual I ended up in the garden with a book and a phone (that's for balance, by the way).

Speaking of books: I have lots of new and interesting titles. And all that thanks to the Media Markt's brand new gimmick. I paid 114 PLN for four books and two CDs, instead of paying 214 PLN.

Studying finally paid off... Now I'm reading “Byle dalej” by Marta Owczarek and Bartłomiej Skowroński. A perfect novel for everyone who gets off on travel. I am also a lucky owner of: “Byle dalej. Pod stopami słońca” by the same authors, “Siedem razy świat” by Aleksandra and Jacek Pawlicki and “Annapurna, a woman's place” by Arlene Blum.

July moodboard + comeback

After two weeks of vacation, I've decided to share with you my current sources of inspiration and something that makes the month of July not the month of staring at the ceiling. With so much stuff going around on the internet, it's really hard to find something trully valuable and inspiring. The collage down there is a mix of photos and objects that are not only pleasing to the eye but also are a true testament of beauty, individualism and creativity.

1. A beatiful jacket from spring/summer Isabel Marant collection of 2016. Jackets like that are also available in Zara on sale. Lots of embroidering, decoration and color. In other words: what I like best in the boho style.

2. Gals from the Roxy crew, a.k.a #3amigos during travel in Japan (two of them on the photo). Right now you can buy clothes of that kind in tk maxx and for great prices, 35 PLN for the whole set. Normally one piece of clothing from the set costs something around 100-150 PLN.

3. I know you shouldn't judge a book by its cover but I do pay close attetnion to the style of the book or a magazine. A good cover needs a lot of work, especially creativity and some taste. I cannot believe that the Oh Comely magazine is not published in Poland. Let's hope it changes some day. Every cover (not including what's inside) is a masterpiece.